Diagnostyka preimplantacyjna (PGD – preimplantation genetic diagnosis / PGS – preimplantation genetic screening) polega na badaniu genetycznym zarodków przed ich transferem do jamy macicy.
Celem tego badania jest zmniejszenie ryzyka zaburzeń genetycznych u płodów i dzieci poprzez wykrycie aneuploidii zarodków (PGS) lub specyficznych zmian genetycznych (PGD), a tym samym zwiększenie szansy na uzyskanie ciąży, zmniejszenie ryzyka poronień, ograniczenie ryzyka ciąży wielopłodowej, poprzez transfer jednego zarodka (SET). Diagnostyka preimplantacyjna pozwala na zmniejszenie ilości cykli leczenia z zastosowaniem metod zapłodnienia pozaustrojowego, zmniejszając czas na uzyskanie ciąży i ograniczając koszty leczenia.
Czułość i swoistość metod diagnostyki preimplantacyjnej jest bardzo wysoka, jednak nie daje 100% pewności detekcji wszystkich nieprawidłowości genetycznych. Zaleca się wykonywanie badań prenatalnych w ciąży uzyskanej z zarodków poddanych wcześniejszemu badaniu genetycznemu. Prawidłowy wynik testu nie gwarantuje prawidłowego przebiegu ciąży i porodu.
Zadzwoń do nas +48 91 48 64 345 |napisz do nas